“Muskaatnoot, mijnheer Müller!”

“Muskaatnoot, mijnheer Müller!” 150 150 Bart Van Loo

De meeste films van Louis de Funès mogen als film misschien wat gedateerd zijn, je knipt er moeiteloos talloze onweerstaanbare kleine scènes uit waarin “l’homme aux quarante visages/minute” als komiek excelleert. Die geniale flitsen speel je steeds maar weer af, en probeer je nadien na te spelen voor je vrienden op een zonnig terras, een uitdaging waarbij je meestal schromelijk tekort schiet. De Funès zal zeker regelmatig terugkeren, maar beginnen doen we met een indrukwekkende pièce d’anthologie. In een restaurant wil een Duitse klant graag weten hoe een bepaald aardappelrecept bereid wordt. Uitbater De Funès vertelt hem in zijn beste Duits hoe het juist in zijn werk gaat. Dit is de Funès in topvorm in een hilarische scène zonder weerga. “Muskaatnoot, mijnheer Müller!”.

(Uit: Le grand restaurant, 1966 – prent: Strogulski Caricatures)

  • Heerlijk, die aardappelpureescène! Ik zit nog altijd te schudden van het lachen. (Zo heb ik 27 jaar geleden zo hard gelachen met een Funèsfilm, dat mijn zoon dringend moest geboren worden.)