
- Een op het eerste gezicht vooral erg leuk liedje, dat op het tweede gezicht een tekstueel meesterwerkje blijkt te zijn. Grand-Mère is een uitgekookte zakenvrouw die lucht verkoopt maar ondertussen in haar boekhouding wel dikke nullen (“pointés comme son derrière”) opstapelt tot miljoenen. Ondertussen loopt Grand-Père achter de meid aan en zegt haar dat geld niet gelukkig maakt. Grootmoeder staat symbool voor de winnaars in deze maatschappij, die niet aarzelen over lijken te gaan. Grootvader daarentegen geniet van het leven, blijkt zelfs een dichterlijke ziel te zijn die het riet streelt en Rimbaud met tranen in de ogen citeert. Brels voorkeur gaat duidelijk uit naar grootvader die met zijn twee voeten in het ware leven staat, terwijl grootmoeder glorieuze, maar in zijn ogen trieste successen oogst.
- Op het einde van het lied laat Brel echter ook de grootmoeder achter de meid lopen terwijl ze uitroept “que les hommes sont menteurs”. En zo wordt alles op zijn kop gezet. Bij Brel valt “de moraal van het verhaal” niet zomaar te rapen. Hij zet je aan het denken. Op humoristische en meeslepende wijze. Groots.
Hier kunt u het nummer gratis beluisteren.