Het is de eerste keer in de geschiedenis dat de gastronomie van een land het zover schopt. Eigenlijk is het logisch dat de Franse voor deze première zorgt. De combinatie van geraffineerde gerechten of klassieke schotels op basis van streekproducten, die elkaar als in een uitgekiend ballet vlekkeloos opvolgen, telkens “gearroseerd” met de juiste wijnen, is typisch Frans. Nog meer wellicht is het de hele cultuur die het met zich mee brengt: praten, schrijven en filosoferen over eten en drinken. Gastronomie als levenskunst. De Unesco vond het uniek en zette het op zijn befaamd Werelderfgoedlijst. 