Ook de plek kan erg verschillen, en zijn invloed hebben. Nu eens tussen de boeken in de bib, dan in hoogstmoderne aula’s waar de micro het natuurlijk laat afweten, soms in een huiselijke living-achtige ruimte, dan weer op een verborgen, rustieke zolder.
Hoe dan ook, over het algemeen een heel fijne opkomst en verrassende ontmoetingen met sympathieke lezers. Ook warme aandacht in De Standaard en Knack (hun man was erbij in Leuven). Halverwege mocht ik langs gaan bij ATV. Op de sofa gaan liggen, en vragen beantwoorden. “Dit is een boek voor volwassenen, toch?”
Nog even, en de stilte wenkt, de eenzaamheid ook. De voorwaarden om weer aan een nieuw boek te kunnen werken. Al die publieke drukte was heel fijn, maar nu heb ik weer zin om te zwijgen en te schrijven.
Nou, nou, ik voel dan toch altijd wel de adrenaline hoor. Enkele minuten en dan moet je een en ander gezegd krijgen. Voor je het weet, ben je weer buiten.