Bourgondische karavaan

Bourgondische karavaan 365 468 Bart Van Loo

Intussen blijft de Bourgondische karavaan zijn gang gaan. De hertogen komen weer overal thuis in de Lage Landen. Deze week nog in Heerenveen, vorige week in het hun wellicht nog bekende Sluis en Gent, tussendoor in Antwerpen en Harelbeke, en jawel, ze aten ook een broodje kroket in Eersel – de Nederlandse Brabanders voelen zich dan ook echte Bourgondiërs.

Een van de vragen die Dirk Leyman me vorige week woensdag in het Letterenhuis stelde, was of die Bourgondische hertogen nu echt deel zijn gaan uitmaken van mijn leefwereld. Ik vertelde hoe ik de avond ervoor had gesproken in het belfort van Sluis. Toen ik mijn auto parkeerde, besefte ik dat Filips de Goede hier in januari 1430 voor het eerst zijn vrouw Isabella van Portugal zag. Bij het bestijgen van de portaaltrappen van het belfort, dacht ik eraan dat Filips misschien wel op deze plek haar verschijning vergeleken moet hebben met het portret dat zijn hofschilder Jan van Eyck hem vanuit Portugal had opgestuurd. Net zo goed dacht ik aan de mobiele citadel, aan de opvouwbare houten stad die Filips de Stoute hier in 1386 naar Engeland wilde verschepen. Het moet een gigantisch IKEA-bouwpakket avant la lettre zijn geweest. Met al die gedachten duurde het een tijdje vooraleer ik de trappen van het portaal helemaal had beklommen. Hoe meer ik rondtrek met mijn verhaal, hoe duidelijker het wordt dat de wortels van mijn boek diep in de grond van onze Lage Landen zijn vertakt. Het maakt mijn eigen verbondenheid ermee alleen maar groter.

PS In het Antwerpse publiek zat schrijver en journalistiek monument Gaston Durnez, die kwam mij na afloop feliciteren. Zo’n moment dat je je weer zestien voelt. Was ik een hond geweest, ik had gekwispeld. Wat ziet de 90-jarige Durnez er nog kwiek uit, echt iemand uit Aznavour-hout gesneden – ooit schreef Durnez nog het scenario van de allereerste Nero-strip, om maar te zeggen…

(de foto’s werden me meestal bezorgd, het is me niet altijd duidelijk wie er de auteur van is, maar ik mocht ze gebruiken)