Deze maand doe ik een Bourgondische slalom langs Vlaamse bibliotheken. Daar is tenslotte mijn leven als verteller ooit begonnen: terug naar mijn roots! Het is fijn om dit verhaal ook in een intieme setting te brengen.
Ik schreef al over mijn aha-erlebnis in Bonheiden. Vanavond strijk ik neer in Bocholt. Bibliothecaresse Ann Rombaut vertelde me aan de telefoon dat ik er ooit over mijn reizen in de sporen van Maupassant heb verteld. Dat moet geleden zijn van 2001-2002. En ik spreek op exact dezelfde plek. Natuurlijk ga ik straks vragen of er iemand destijds ook bij was. Stel je voor! Enfin, Bocholtenaren: tot straks.
(Zal ik het kunnen laten om te verwijzen naar de Parijse kathedraal? Je zult maar een roman schrijven met als titel “De Bocholtenaar van de Notre-Dame. Flauw! Ik weet het.)
Oh ja, in de bib van de Pinte (waar ik onlangs ook weer retour was na jaren afwezigheid) kondigde men de avond als volgt aan – zie foto hieronder. Vier hertogen naast elkaar, waarbij ik de plaats innam van Filips de Stoute. Dat vond ik perfect. Tenslotte is hij onze eerste stamvader. Zonder hem had ik een ander boek geschreven. En zonder die bibs had ik misschien helemaal géén verhaal verteld. Lang leve de bibliotheek!
PS De lijst met de klein bib-tournee vind je hier: http://www.bartvanloo.info/site/kalender/