ODE AAN EEN TOPJOB
Wat een mooie én bevlogen tekst.
Ik wens alle leerlingen meerdere “Karolien van Mierlo’s” toe.———————————————
Door Karolien Van Mierlo, leerkracht Frans derde graad Heilig Graf Turnhout
———————————————
Ik verwelkomde vandaag, zoals een 160.000-tal andere Vlaamse lesgevers, mijn leerlingen. Na een heerlijke zomer voel ik me opgeladen om mijn 19de schooljaar aan te vatten. Ik heb de eer en het genoegen te werken op een degelijke school, die ruimte en vertrouwen geeft en met een open geest bereid is tot verandering.
Ik ben ervan overtuigd dat ik de mooiste job heb die er bestaat: andere zienswijzen en verschillen bij leerlingen houden me fris, want ze zijn een constante inspiratie en voortdurende aansporing van eigen creativiteit en intelligentie.
Dat is de boeiende troef van mijn school: wij bereiden niet – als in een afgesloten cocon – voor op het leven, wij zijn het leven: wij hebben geest, hoofd, hart en handen in huis en diversiteit in leeftijd, talent en kleur.
Uitdaging
Een formidabele uitdaging die me alles uit de kast doet halen: vakinhoud, didactische, pedagogische en relationele vaardigheden, mijn hart en mijn ziel. We zijn een kindvriendelijke school, dus eisen we kwaliteit, die talenten uitdaagt; dus geven we structuur, zo nodig en rustgevend in een chaotische, diverse en veeleisende wereld; dus wegen we zorgvuldig af wanneer en hoe we complimenten of kritiek geven.
De voorbije twee zomers schreef ik, samen met een collega, een cursus Frans voor de derde graad aso. Het voorbij schooljaar voelde ik hoe mijn leerlingen hem wikten, wogen en fileerden. Ik koester de hoop dat de teksten die we lazen en zullen lezen, de grote sterren aan het Franse firmament, de leerstof die we samen verwerkten en zullen verwerken, mijn leerlingen voor de rest van hun leven bijblijven.
Ik wens dat ze mee de letteren levend houden, de Franse cultuur, de revoluties, de solidariteit, de wetenschap, Parijs. Regelmatig schrijf ik als feedback op testen en taken dat leerlingen meer moeten lezen. Het werkt niet alleen ontzettend remediërend, maar bezorgt momenten van opwinding en ontroering. Ik hoop dat romans hun blik en hart verbinden zodat ze steeds meer zichzelf worden en de wereld beter leren begrijpen.
Rijker
Lieve collega’s leraren, laten we keihard werken en talenten stimuleren, want de uitdagingen die voor ons liggen zijn gigantisch. Laten we zelf cursussen blijven (her)schrijven en durven geloven in onze eigen kracht. Laten we de relativiteit van ons vak blijven inzien door er constant mee bezig te zijn en het in goede en kwade dagen te beminnen. Laten we geen vaatjes vullen maar vuur aansteken, omdat er anno 2019 iets groters op het spel staat dan punten of persoonlijk belang.
De klimaatwijziging, de milieuverontreiniging, de bevolkingsexplosie, de grote migratiegolven, de enorme verschillen tussen rijk en arm, tussen het zuidelijk en het noordelijk halfrond… onze jongeren zullen er vroeg of laat ook mee aan de slag moeten. Zolang ik zie dat de samenwerking met mijn leerlingen – hoewel niet altijd evident – me rijker maakt, wil ik, zoals schrijver Stefan Hertmans dat zo mooi zegt, uit mijn bubbel kruipen en blijven openstaan voor het onbekende en verdraagzaam blijven voor wie mijn mening niet deelt.
Als we zo handelen, geloof ik dat we een mooi voorbeeld voor toekomstige en huidige politici zijn. Naast een gezonde portie 1 septemberstress, wens ik iedereen een gelukkige start van het schooljaar. Du choc des idées jaillit la Lumière!