Heerlijk toch, de gaten in je cultuur? Omdat je ze dus altijd kunt opvullen.
Zaterdag hoorde ik deze dodenmis voor het eerst in de Opera van Rijsel, nu klinkt hij al de hele week uit de luidsprekers hier.
Het requiem van Gaston Campra, na 1724.
(Ik hoorde ze in een uitvoering van “Le concert d’Astrée”).