Exact drie jaar geleden zat ik voor de eerste keer aan tafel bij Matthijs Van Nieuwerk. Ik weet nog goed dat ik dacht: ok, nog één keer naar Amsterdam reizen om een laatste keer over Chanson te spreken en daarna begin ik aan Napoleon. Dat is licht anders gelopen: na afloop nodigde Matthijs me uit om regelmatig terug te komen. An offer you can’t refuse. Het chanson-verhaal zette zich dus gewoon verder. Na de colleges kwam de tournee en daar loopt nu de allerlaatste reprise van: vanavond Terneuzen, morgen Purmerend, overmorgen Barneveld. En daarna nog vele andere plekken.
Vanavond gaan we ervoor, maar eerst nog een keertje dit gesprek. Ik weet nog goed dat ik dacht: haal ik die zakdoek uit mijn binnenzak? Doe ik het? En doen deed ik het – mede aangestoken door een plagerige Jan Mulder. Enfin, dat moment zal ik niet licht vergeten.