Metafoor voor het leven

Wie heeft het niet meegemaakt? Optreden of een lezing geven voor een
zaal die matig tot zeer matig tot bijna niet is volgelopen? Natuurlijk
zetten we op Facebook onze volgelopen Roma’s en Kleine Komedies – dat
zijn dan ook grote feesten van plezier – maar natuurlijk staat een
acteur, performer of schrijver wel eens voor wat aangespoelde
enkelingen. Mijn persoonlijk record is geen lege zaal, maar die keer dat
ik voor drie mensen sprak – het was ergens in Limburg, Heusden? Zolder?
Leopoldsburg? De organisator zei dat ik het niet hoefde te doen, dat ze
me zo wel zouden betalen. Ik weet nog dat ik niet inging op zijn
voorstel en mijn hele verhaal vol vuur bracht voor drie mensen –
organisator inbegrepen. Ze zaten op de eerste rij, ze kochten alle drie
een boek – organisator inbegrepen. Ik probeer die lijn vandaag door
trekken, en als we met “Napoleon” een keer voor een minder gevulde zaal
spelen, geven we onszelf alsof die zaal helemaal vol is gelopen. Het is
de enige manier om ervoor jezelf en voor de aanwezigen een mooie avond
van te maken. Het lijkt wel een metafoor voor het leven. (Vanavond vindt
het leven trouwens plaats in Oss).