In de zomer van 2002 maakte ik mijn radio-debuut bij ene Kurt VanEeghem. In het onvolprezen programma Heldenmoed mocht ik vijf keer
langskomen om het te hebben over mijn reizen in de sporen van Zola,
Hugo, Maupassant etc. Wat was ik vereerd! Dat ik nog een ongepubliceerd
auteur was, deed niet terzake. Als onbekend groentje ontving hij me met
alle égards. Zelfs liet hij me het eerste gesprek overdoen omdat ik te
gespannen was. “Bart, jongen, we gaan dat nog een keertje terug doen.
Vertel me dat nu gewoon een keer alsof we op café zitten.” Daarna ging
het vanzelf. Moet ik zeggen dat ik toen veel heb geleerd? En dan heb ik
het nog niet gehad over zijn elegante gastvrijheid, zijn generositeit en
eeuwig positieve blik. In 2006 zou hij uiteindelijk Parijs retour voorstellen in het Franse consulaat in Antwerpen. Nadien gingen onze
wegen – zoals dat gaat in het leven – een andere richting uit. Nu en dan
liepen we elkaar nog eens tegen het lijf. Maar zijn stem bleef er als
altijd, als baken op de radio deze keer. Dank voor al die schoonheid,
Kurt, dank ook voor de steun in de beginjaren. Wij gaan zeker nog van je
horen, het ga je goed, beter, best!
