(pardon my french)
“De Bourgondiërs” lagen mooi op koers voor de NRC Lezersprijs. Fijne concurrentie van vooral Oek de Jong, Peter Buwalda, Manon Uphoff. Het was schoon om te zien hoe nogal wat lezers op mijn boek stemden. Hoe ik dat weet? Wel, je kunt de hele tijd de tussenstand op de voet volgen. Dat verbaasde me enigszins. Is dat bij zulke polls gebruikelijk?
Het blijft natuurlijk een apart gegeven om lezers te vragen het “beste boek” uit het pak te kiezen, en het is een heel klein beetje gênant dat de auteurs in kwestie – mezelf inbegrepen – op sociale media vriendelijk vragen te overwegen hun bolletje aan te kleuren. En natuurlijk kun je beweren dat schrijvers met een grote familie in het voordeel zijn. Ach, de NRC creëert hier toch weer enige aandacht voor goede boeken mee, en het had zeker nog spannend geweest tot maandag. Dat “de beste” had mogen winnen.
Toen vond Özcan Akyol (wereldberoemd in Nederland) het moment rijp om zijn kleine honderdduizend volgers op te roepen om deze “poll te fucken”: http://bit.ly/34cFvVS. Op enkele uren tijd stond Jan van Mensbergen met onoverbrugbare voorsprong aan de leiding – de prijs weze hem van harte gegund. Akyols volgers gaven meestal openlijk toe dat ze het boek niet kenden noch gelezen hadden.
Het enige wat nu nog leven in de brouwerij kan brengen is dat een andere beroemde influencer zijn ontelbare volgers zou oproepen om boek X blind naar boven te stemmen. Mag ik vragen dat die dan niet mijn boek uitkiest? Laat voor zover het mogelijk is de gewone lezer simpelweg zijn enkel stemmetje uitbrengen. Op het einde van de rit zien we dan wel waar we uitkomen. Of ben ik nu naïef?
(dit gezegd zijnde heeft mijn boek zo’n Bourgondisch jaar achter de rug dat bovenstaande uitlating van een lichtheid is die bij het tikken van deze woorden al gelijk is opgelost)