Een arbeider in T-shirt tegen Fillon in een van zijn blinkende pakken en
tegen een hoofdschuddende Le Pen. Noch Fillon noch Le Pen krijgen een
weerwoord van de grond. Zeker niet bij de laatste uithaal van Poutou: “U
geniet parlementaire onschendbaarheid, maar wij hebben geen
‘arbeidersonschendbaarheid’ “. Misschien dat deze arbeider – iemand uit
een klasse waar Le Pen nogal populair is – de extreem-rechtse politica
nog het meeste schade heeft berokkend. Opmerkelijk moment. Kijk
naar de gezichten van de twee dinosaurussen… Philippe Poutou zal
nooit president worden, maar heeft hier wel zijn stempel gedrukt. Niet
altijd even elegant trouwens, hij zet geen “monsieur” en “madame” aan
het begin van zijn zinnen, is best “irrespectueux” en heeft volgens
velen geen “dignité présidentielle” – in tegenstelling tot Fillon en Le
Pen, lees je in sommige reacties: “die weten zich tenminste een deftige
houding aan te nemen!” Zeker, maar je het is wel duidelijk dat deze
“respectabelen” vuile handen hebben. Je zou bijna gaan roepen: “Waar is
de Gaulle als je hem nodig hebt?”, en dan bedoel ik: de combinatie van
leiderschap, waardigheid, respect en onomkoopbaarheid. Of komt zoiets
echt maar één keer per eeuw voor?
– “Fillon, il est en face de moi. Plus on fouille, plus on sent la corruption, la triche. En plus ce sont des bonhomme qui nous expliquent qu’il faut la rigueur, qu’il faut l’austérité et eux mêmes piquent dans les caisses publiques.”
– “Le Pen pique dans les caisses de l’Europe, pour quelqu’un qui est anti-européen, ça ne gène pas de piquer de l’argent de l’Europe. Et le pire, c’est que le FN qui se dit antisystème se protège grâce aux lois du système grâce à l’immunité parlementaire et donc refuse d’aller aux convocations policières.
Quand nous on est convoqué par la police, nous ouvrier, on n’a pas d’immunité ouvrière.”